آیت الله حسن زاده آملی می فرمودند:رفتم به نزد علامه طباطبایی تا در محضرشان

شاگردی کنم،دو بار مراجعه کردم نپذیرفتند .

دفعه سوم ،تا در سیمای ایشان مشاهده کردم؛ می خواهند مرا جواب کنند.

شروع به گریه کردم،استغاثه و التماس کردم.

یک وقت دیدم دستان مبارکشان را بر سرم گذاشتند فرمودند:

بسیار خوب بلند شو، مانعی ندارد بیا .

وبعد از آن در محضر این استاد بزرگ  قرار می گیرد.

آری و چه کسی می داند در محضر استاد تلمّذ کردن چه آثار و برکاتی دارد؟

یادمان باشد علم به آموختن نیست ،علم باید در وجود آدمی تبدیل

به نوری شود وگرنه اگر به علم عمل نکند در پیری یادش می رود.

آری علم نور است و خداوند در قلب کسی قرار می دهد.

که هدایت او را اراده کرده باشد و این نور وسیله ی هدایت

به سوی حق تعالی است.

(بخشی از سخنرانی سر کار خانم قیاسی در رابطه با فضیلت علم همراه با نورانیت)