به بندگان خوب خدا می اندیشم به آنها که برای آخرتشان ،توشه ای پُر از تقوا

به همراه بردند،به آنها که باعث رنجش دلی نشدند و از کسی بد نگفتند.

  آبروی کسی را به ناحق نبردند و در زندگی به دنبال رضایت خدا بودند.

این ها هستند که خدا به خاطرشان مباحات می کند و به آنها آفرین می گوید.

و یکی از آن بندگان خوب خدا، امام راحل رحمة الله علیه بود.

او که خضوع و خشوعش،بصیرت و زُهدش  برای همه ی مردم درس بود.

آن چنان که استاد امام آیت الله شاه آبادی رحمة الله علیه در مورد ایشان می فرمودند:

“من شاگردی دارم به نام آقا روح الله که اگر به او تنها چند دقیقه هم درس بدهم.

نمی گوید کم است و اگر چند ساعت هم درس بدهم نمی گوید کافی است.”

امام عارف بزرگواری بود  که آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی  در مورد عظمت

مقامشان می فرمودند: در یکی از جلساتی که با سید علی قاضی رحمة الله علیه

در نجف داشتیم ناگهان جوان سیدی وارد شد و مرحوم قاضی  صحبت خود را

قطع کرده و احترام بسیار زیادی به این جوان گذاشته و به او فرمودند:

“سید روح الله!در مقابل سلطان جور و دولت ظلم، باید ایستاد و مقاومت کرد.

باید با جهل مبارزه کرد.”

سالها بعد که امام راحل رحمة الله علیه با تکیه بر یاری خدا و ائمه ی معصومین

علیهم السلام و وحدت مردم، انقلاب اسلامی را به ثمر رساند،معلوم شد که دلیل این جملات

آیت الله قاضی رحمة الله علیه چه بوده است و چرا آن همه به سید جوان ادای احترام کرد.

منبع: اقتباسی از کتاب داستان های عارفانه،شهروز شهرویی،چاپ دوم

قم:انتشارات نجبا1381صص9_7