سلام به تو ای بانوی آب ها،سلامی به تو که از نور لبخندت، درخششی در بهشت

ظاهر می شود که همگان را به تعجب وا می دارد که مگر نه این که خداوند در

قرآن فرمود:"لا یَرون فیها شَمسا"؛ در بهشت خورشید نیست پس چگونه ما

درخشش را حس می کنیم ؟ و سپس ندایی می رسد که این نور تابشی

از لبخند نور دیده ی پیامبر،زهرای بتول سلام الله علیها و همسرش

امیر المومنین علی علیه السلام است.

سلام به بانویی که در مکتب رسول مهربانی ها ،درس بندگی آموخته و خیلی از

روزها و شب ها با دستهای کوچکش بر زخم پدر مرهم گذاشته و چنین

می شود که کنیه اش ام ابیها می شود.
سلام بر بانویی که جبرییل در غم فراق پدرش رسول خدا صلی الله و علیه وآله

بر او نازل می شود و دل غمگینش را تسلی می دهد که حاصل آن سخنان

کتابی ست که مصحف فاطمه می شود.

مصحف شریفی که، با آن که سه برابر قرآن است ، اما حتی یک حرف از قرآن

در آن نیامده است.
سلام بر بانویی که وقتی در قیامت محشور می شود بر شتری قرار می گیرد

که از شتر های دنیایی نیست و سپس ندایی به گوش می رسد که

“ای اهل محشر! چشمان خود را فرو بندید تا آن که صدیقه ی طاهره

سلام الله علیها عبور کند.
سلام بر بانویی که در دعا کردن همسایه را مقدم براهل خانه اش می دارد

و در عبادت خدای مهربان ،آن چنان گوی سبقت را می رباید تا آن جا که

پاهای مبارکش از فرط ایستادن، ورم می کند.
و چه زیبا خالق هستی بخش در عظمت مقام ام ابیها سلام الله علیه

خطاب به پدرش می فر ماید: به خاطر وجود نورانی تو ای پیامبر، عالم

هستی را خلق کردم و تو را خلق کردم به خاطر وجود نازنین علی ابن

ابی طالب علیه السلام و به راستی اگر زهرای مرضیه سلام الله علیها

نبود هیچ کدام از شما دو نفر را خلق نمی کردم .

و سلام بر بانویی که در تکلم کردن ،شبیه تر از او به رسول مکرم اسلام نبود .
پدری که به وقت ورود دخترش فاطمه ی زهرا سلام الله علیها به رسم ادب

جلوی پای او بلند می شود و سفارش های زیادی راجع به خانواده اش به

مردم می کند، اما دریغ که این مردم نا سپاس ،حرمت آنها را زیر پا گذاشته

و درب خانه ای که جبرییل بی اذن وارد نمی شد را با بی شرمی آتش زدند

و برای همیشه ی تاریخ لعن و نفرین را برای خود خریدند.

امید که حضرت زهرای بتول سلام الله علیها،در دنیا و آخرت دست ما را بگیرد

و در آن روز حسرتی که، چشم ها از فرط نگرانی به هر سو می چرخد، نظر

عنایتی به همه ی ما کند. الهی آمین.
منبع: اقتباسی از کتاب نفیس قطره ای از دریای فضایل اهل بیت علیه السلام

،سید احمد مستنبط،ترجمه ی محمد ظریف،جلد1،چاپ هشتم،نشر حاذق

قم1428ص428_401