زیاد می نویسیم اما به قول یک استاد بزرگوار، چقدر تا به حال

به مطالبی که نوشته ایم مراجعه کرده ایم خدا می داند،اما امروز

مطلبی رادر ویژه نامه ی هشتمین همایش تجلیل از فرهیختگان

حوزه ی علمیه ی یزد در رابطه با شیخ غلامرضا فقیه خراسانی

رحمة الله علیه خواندم که برایم بسیار زیبا بود ایشان فرموده بودند:

“حافظه ی من در حوزه ی اصفهان زبانزد طلاب بود،به گونه ای که

پس از یک سال می توانستم درس استاد را بدون کم و زیاد تقریر نمایم

ولذا آیت الله بروجردی که آن زمان اصفهان بودند، در برخی از درس ها

که نمی توانستند شرکت کنند ،از تقریرات و نوشته ی من کمک

می گرفتند و به آن اعتماد می کردند.”

آری و در این مجال هر کس بنگرد که مقامات علمی و نوشته هایش

در چه سطحی از علم و اعتماد و عمل است.

دیروز یکی از عالمان اندیشمند مهمان شهر دار العباده ی یزد بود.

جمعیت مشتاق زیادی از حوزه های علمیه به سالن بزرگ  هلال احمر

آمده بودند تا از نزدیک چهره ی نورانی اش را ببینند و از بیانات ارزشمندش

کمال استفاده را ببرند،حجة الاسلام و المسلمین سید محمد کاظم مدرسی

که برای ارائه ی گزارش خود از حوزه ی علمیه به جایگاه آمدند، ازمهمان

بزرگوارمان آیت الله سبحانی حفظه الله به عنوان شیخ مفید زمان یاد کردند.

چرا که شیخ مفیدرحمة الله علیه استادی بود که در عرصه های کلام، فقه

تفسیر،حدیث،تاریخ و…پیشتاز و دارای سخن بود و امروز مااین چنین

شخصیتی را در بین خود داریم که از لحاظ اصول، فقه،تفسیر ،کلام،فلسفه

و … یکی از پیشتازترین اساتید جهان تشییع ،بلکه جهان اسلام است.

معبودا!کمکمان کن قدر دان چنین عالمان برجسته و پر برکتی باشیم.

خیلی ها از آیت الله بهجت رحمة الله علیه نصیحتی خواستار شدند.

در جواب جماعتی از این گروه که مشتاق این شنیدن بودند ایشان

فرمودند:"عمل کنیم به هر چه می دانیم،احتیاط کنیم در آن چه خوب

نمی دانیم…تا به حال کسی هست که بگوید من تا به حال پای وعظ

هیچ واعظی ننشسته ام،از هیچ ناصحی چیزی نشنیده ام،دروغ می گوید.

بلی دروغ است این مطلب.

خوب شنیدی،آیا عمل کردی یا نکردی؛اگر عمل کرده بودی،حالا روشن بودی.

…اگر عمل نکردی و می خواهی همش بشنوی و بشنوی و بشنوی کی عمل

می کنی؟بعد از این که پرده برداشته شد آن وقت می خواهی عمل بکنی؟پس

باید بدانیم اگر نصایح را زیر پا گذاشتیم،نصیحت حالا و موعظه حالا را هم زیر پا

می گذاریم و اگر زیر پا گذاشتیم،خاطر جمع باشیم خبری نیست چرا؟چون برای

بازی که یاد نمی دهند!!برای این که بنویسی و بگذاری کنار،یاد نمی دهند؛مثل

این که نسخه از طبیب گرفتیم،گذاشتیم توی جیب بغل؛دیگر کار نداریم برای این

که توی جیب بغل ما باشد نسخه از طبیب گرفتیم چه قدر خرج کردیم پول دادیم

تا نسخه گرفتیم،نه باید عمل کنی.”

وَرق های آسمانی، محسن کمری زاده،جلد دوم،چاپ 12انتشارات آخرین وصی

قم116_117

علامه طباطبایی رحمة الله می فرماید:"من بیست و سه ساله

بودم،روزی در مدرسه نجف وضو می ساختم،دستی بر شانه ام

خورد،رو برگردانیدم.

عارف بزرگوار،مرحوم میرزا علی آقا تبریزی بود سلام کردم فرمود:

سیّد دنیا را می خواهی نماز شب بخوان،آخرت می خواهی نماز

شب بخوان.

سخن آن بزرگوار آن گونه در دلم نشست که تا کنون نماز شب از

من فوت نشده است.”

و چه زیبا زندگی کردند عالمان بزرگی که حرف را برای شنیدن از

کسی نمی شنیدند که در کنار علم، زیور عمل هم در کنارش

خودنمایی می کرد.

منبع:آداب تحصیل ،محمد صادق قبادی،انتشارات حضور،چاپ1

1387 ص60

خیلی از بزرگان وقتی ازدلیل موفقیت آنها در زندگی سوال می شود یکی

از مواردی که آن را مهم می دانند توسل به ائمه ی اطهار علیهم السلام

می دانند،از جمله می گویند:"ملاصدرا رحمة الله هرگاه در مطالب علمی

به مشکلات پیچیده برخورد می کرد،از روستای کَهَک به زیارت حضرت

معصومه سلام الله علیها می آمد و با توسل به آن بی بی دو عالم،مشکلات

علمیش حل می شد و از منبع فیض وجود مبارک حضرت معصومه سلام الله

علیها مستفیض می شد.”

فواید الرضویه/ 379 به نقل از آداب تحصیل81 

علامه محمد تقی جعفری رحمة الله می فرماید:"استعداد و نبوغ اگر

چه مهم است،ولی نباید به آن اعتماد کرد سابقا که در نجف بودیم

فرق ما و طلبه های عرب این بود که پشتکار عجیبی داشتند،ما

ایرانی ها استعداد داشتیم،خلاصه باید کار کرد،کار،کار،کار،و السلام.

در محضر بزرگان ص 59 به نقل از آداب تحصیل ص37