راستی حواسمان هست ،از دیروز تا به حال 24 ساعت آب شدیم؟
به حرفهای دلنشین استاد نجم می اندیشیدم .او در سر کلاس پرسید:
چرا خدا به زمان قسم خورده؟ و خدا به چه چیزهایی قسم خورده است؟
وبعد جواب دادند:
ما که قسم مي‌خوريم به چيزهاي بزرگ قسم مي‌خوريم.
«والله» ،«بالله» ،به قرآن ،به جان تو و هرچيزي پيش ما مهم است .
اما نزد خدا چيزي مهم نيست و لذا گاهي قسم به خورشيد مي‌خورد.
«وَ الشَّمْسِ» که نمي‌شود آنرا نگاه کرد .
گاهي هم مي‌گويد «وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُون» انجير کجا و خورشيد کجا؟
چرا خدا يکبار به چيز کوچک قسم مي‌خورد و يکبار به چيز بزرگ؟
پاسخش اينست که براي خدا چيزي نه بزرگ است و نه کوچک.
وقتی جلوی دوربين ، مي‌ايستي فرق مي‌کند که اين شاه باشد يا گدا ؟
براي دوربين فرقي نمي‌کند .
کاه و کوه پيش خدا يکجور است .
البته حالا انجير 10 خاصيت دارد که هيچ ميوه‌اي ندارد .
تنها ميوه‌اي است که خودش و برگش با هم در مي‌آيد.
همه ميوه‌ها اول برگش در مي‌آيد بعد ميوه.
اما ممکن است ميوه‌هاي ديگر امتياز ويژه‌اي داشته باشد .
گاهي خداوند به چيزهاي زميني قسم خورده .
«وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سينينَ وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمينِ » گاهي هم به چيزهاي بالا.
پيداست که آسمان و زمين براي خدا فرقي ندارد.
انجير و خورشيد هم براي او فرقي ندارد.
و استاد چقدر زیبا، با استفاده از نکات تفسیری ؛فرق بین
خسارت و ضرری که خداوند مهربان در سوره ی مبارکه ی عصر
به آن اشاره کرده را بازگو می کنند.فرمودند:
بين خسارت و ضرر فرق است. نگفته «إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي ضرْرٍ» .
ضرر آنجاست که نرخ پائين بيايد قالي مي‌خري 100هزار تومان
مي‌شود 80هزار تومان ولي قالي هست.
اما اگر سرمايه از بين برود مي‌گويند ،خسارت.
مثل يخ فروش که مي‌رود يخ بفروشد يخ هايش آب مي‌شود .
سرمايه آب شد يخ فروش نمي‌گويد ضرر کردم مي‌گويد خسارت کردم.
نمي‌گويد هستي ام ارزان شد،مي‌گويد هستي ام آب شد.
«إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ» يعني بشر آب مي‌شود.
شما از ديروز تا حالا 24 ساعت آب شدي .
بنابراين پدربزرگها پدر کوچکند، چون از عمرشان چيزي نمانده.
چيزي نيست که بزرگ باشد.
بچه‌هايي که تازه بدنيا مي‌آيند اينها پدربزرگند.
«به زمان قسم انسان آب مي‌شود».
و چقدر غفلت در این میان ما را به خود مشغول کرد.
سالهای زیادی از عمرمان به بطالت سپری گشت.
خدایا ما را در دنیا به کارهایی مشغول کن .
که فردای قیامت از ما در مورد آنها سوال می کنی.
استاد مهربانم!ممنونم بار دیگر مرا
با حرفهای تکان دهنده ی قرآنی به خود آوردی.
