زندگی نامه ی این عارف بزرگ را که می خوانی می بینی، حقیقتاً عبد خدا بوده.

عبدی که در زندگیش فقط به یاد خداست و از هر آن چه که باعث ناخشنودی معشوق

شود پرهیز می کند،شیخ رجبعلی خیاط  رحمة الله علیه به شاگردان خود مکرر تاکید

می کرد که:"همه ی کارها باید برای خدا باشد،حتی خوردن و خوابیدن"و می افزود:

“هر گاه این استکان چای را به قصد خدا بخوری،دل تو به نور الهی منور می شود.

ولی اگر برای حظ نفس خوردی،همان می شود که خواسته بودی.”

آری این عارف بزرگ در زندگیش اعتقاد داشت که"همه چیز خوب است،اما برای خدا”

و چه زیبا زندگی کردند آنان که یاد خدا در لحظه به لحظه ی زندگیشان جاری بود.

منبع: محمد علی قاسمی،مرد طریق شیخ رجبعلی خیاط،چاپ اول،تهران:لوح نگار

1391ص10