بعضی حرف ها را که می شنوی، در یادت برای همیشه می ماند.

من هنوز هم کلاس درس استاد رحمانی را به خاطر دارم،استاد ی

که سالهاست دیگر خبری از ایشان ندارم،اما دعا می کنم تمام

کسانی که برای تبلیغ دین اسلام گام بر می دارند، موفق و موید

باشند ،حجة الاسلام رحمانی هم هر کجا که هستند همراه با

خانواده ی محترمشان سعادتمند و تندرست باشند.

امروز وقتی در وبلاگ دوستان خوبم درکوثر بلاگ مناجات حضرت

موسی علیه السلام با خدا را می خواندم فهمیدم او  هم با همه ی

عظمتش دنبال رضایت خداست و خدا به او می گوید برای رسیدن

به خواسته ات دو رکعت نماز بخوان ،اما قرار نیست هر نمازی رضایت

قادر متعال را در پی داشته باشد،استاد رحمانی هم در یکی از جلسات

درس اخلاقشان فرمودند:نماز واقعی باید متفکرانه باشد،که عبادت به

زیادی نماز و روزه نیست،همانا عبادت اندیشیدن در امر خداست.

نماز باید آگاهانه باشد چرا که وجود بعضی آدم ها مثل دیگ مسی ست.

هر چه در آن بریزی می پزد، اما بعضی ها و جودشان مثل آبکشی ست

که هر چه آب در آن بریزی در آن نمی ماند و نماز باید عاشقانه باشد .

چرا که عشق آخرین منزل محبت است و علاقه هم اول قدم در عشق

است و لذا عبادت را به خودتان تحمیل نکنید ،کمال محبت را به خدا

داشته باشید و از روی عشق جملات را در نماز بگویید ،چرا که اساس

خلقت،زندگی،عبادت و انسانیت عشق است،معبودا تو را قسم به روزهای

آخر ماه مبارک رمضان عشق به خودت را  بیش از گذشته در دل هایمان قرار ده.