حد اعلای ادب
یکی از شاگردان علامه طبا طبایی می نویسد:استاد ما علامه طباطبایی
به استاد خود مرحوم قاضی رحمة الله علیه علاقه و شیفتگی فراوانی
داشت و در مقابل او خود را کوچک می دانست و در مرحوم قاضی یک
دنیا عظمت و ابهت و اسرار و توحید و ملکات و مقامات می دید.
من روزی به ایشان عطر تعارف کردم،ایشان عطررا گرفت،تاملی کرد و
گفت:"دو سال است که استاد ما مرحوم قاضی رحلت کرده اند و من
از آن وقت تا به حال عطر نزده ام.”
تا همین زمان اخیر نیز هر وقت بنده به ایشان عطر می دادم،دَرِ آن را
می بستند و در جیبشان می گذاشتند و ندیدم که عطر استعمال
کنند، با این که از زمان رحلت استادشان سالها می گذشت.
منبع:مهر تابان ص 16_15 به نقل ازسیمای فرزانگان،رضا مختاری
ص 223_222