می گویند دنیا مزرعه ی آخرت است،هر کسی به این دنیا آمده تا

در کوره ی دنیا ظرفیت و جودی اش صیقل داده شود و خوش به حال

کسانی که از تمامی لحظات این عمر  برای فراهم کردن توشه و

اعمال صالح نهایت استفاده  را می کنند.

می گویند قیامت همه از همدیگر فرار می کنند،و هیچ کس بار گناه

دیگری را طبق آیه شریفه ی «وَلا تَزِروا وازِرَةُ وِزرَ اُخری»به دوش نمی کشد.

و آقای قرائتی در این زمینه  با مثالی زیبا می فرمایند:"در مِنا بند کفشم

پاره شد،هوا بسیارگرم و آسفالت خیابان خیلی داغ بود،با پای برهنه راه

می رفتم و از داغ بودن زمین به هوا می پریدم،کاروان های ایرانی مرا

می دیدند و می گفتند :آقای قرائتی سلام،اما هیچ کس به من دمپایی نداد.

خدایا! از آتش سوزان جهنم و  هولناکی روز  قیامت به تو پناه می بریم.

ای مهربان خدای من! این دعای زیبا را به حق رحمت بی پایانت  در حق

همه ی مردم به هدف اجابت برسان،"الهی عامِلنا بِفَضلِک وَلا تُعامِلنا بِعدلِک".

منبع :سید جواد بهشتی، خاطرات (1)حجة الاسلام قرائتی چاپ دوم

تهران:مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن1383 ص 76