کتاب معجزه اشک آقای حمزه کریم خانی را می خواندم

دیدم شخصیتی بزرگی چون کربلایی احمد طهرانی

رحمة الله علیه  در رابطه با آثار اشک می فرماید :

« اشک برای امام حسین اگر خالصانه باشد ، نتایج

عجیبی دارد. نتیجه اول آن است که ، گریه برای

سید الشهداء ، حب نسبت به دوستان خدا و بغض

نسبت به دشمنان خدا را زیاد می کند ، و براستی که

دین چیزی بجز حب دوستان خدا و بغض دشمنان او

نیست.(تولی و تبری) دومین نتیجه اشک آن است

که ، گریه حقیقی و خالص انسان را سخی می کند.

تنها محک محبت راستین و گریه خالصانه این است

که پس از گذشت مدتی ، احساس می کنید که صفت

احسان و ایثار در وجودتان زیادتر از گذشته شده است

و نتیجه سوم آن این است که گریه بر امام حسین

علیه السلام خود به خود آدم را نورانی می کند و با

توسل مداوم و گریه صادقانه ، جلوه خدایی پیدا

می کنیم. چهارم آنکه ، هرگاه تقصیری از آدمی سر

می زند ، در صفحه دل کدورتی ایجاد می شود که

با هزاران آب توبه نیز پاک نخواهد شد. آثار بعضی

از گناهان ابدی است و تا قیام قیامت در نامه اعمال

انسان باقی می ماند. اما گریه بر سید الشهداء مانند

تیزآب می ماند ؛ و لکه های آن گناهانی را که با هیچ

استغفاری پاک نمی شود ، شستشو داده و از بین

می برد. لذا وقتی از مجلس روضه بیرون می آییم 

در وجودمان احساس سبکی و راحتی می کنیم.»

كتاب معجزه اشك/ با اندكي تغيير