بعضی وقت ها اگر دقت کنیم،می بینیم حرف و عمل ها یکی نیست،چقدر

زیبا حجة الاسلام ماندگاری حفظه الله می فرمودند:جوان است و سالی سه الی

چهار بار به مشهد الرضا می رود اما نماز نمی خواند،این چه جور محبتی ست که

اطاعتی در پی ندارد؟مردم مسجد، دور امام جماعت را می گیرند و قربان صدقه اش

می روند،می گوید پس اجازه دهید من جلو بایستم و شما اقتدا کنید می گویند:نه!

ما فقط شما را دوست داریم اما از ما نخواه که اقتدا کنیم،آیا خدا فقط این همه به مولا

سید الشهدا علیه السلام عنایت کرده که ما او را در میان بگذاریم و دورش بچرخیم؟

راستی به کجا چنین شتابان ره می پیماییم؟باید فکری به حال فاصله ها کرد!!