“سفره ی غذا که آماده می شد،دستور می دادند تمام خدمتکاران

و غلامان،حاضر شوند؛حتی متصدیان اصطبل نیز سر سفره با ایشان

غذا می خوردند.

شب ها کمتر می خوابیدند؛بیشتر شب را بیدار می ماندند و بعضی از

شب ها را اصلا نمی خوابیدند.

زیاد روزه می گرفتند؛سه روز در هر ماه را حتما روزه می گرفتند، به مردم

زیاد احسان می کردند، به صورت پنهان به مردم صدقه می دادند و انفاق

می کردند، در شب های تاریک و ظلمانی بیشتر صدقه می دادند و انفاق

می کردند و اگر کس بگوید کسی رامثل امام رضا علیه السلام دیده است

باور نکنید.”

خدا کند هر چه می خوانیم و می نویسیم بتوانیم آن را سر لوحه ی زندگیمان

قرار دهیم.

منبع:یک قمقمه دریا،محمد هادی زاهدی،ص110