اگر خدایی شدنمان به ساعت و زمان و مکان خاصی محدود نشد ،بفهمیم راه بندگی امان درست است.
در ورزشگاه هر دو تیم آبی و قرمز حضور دارند،یک نفر دلش با آبی هاست،اما قرمز پوشیده.
به نظر شما آیا اصلا در جمع آبی ها راهش می دهند؟می شود بگویی امام حسینی ام اما
دلم یزیدی باشد،می شود بگویی دوستت دارم اما به حرفت گوش نمی دهم و لذا ما به
اهل بیت علیه السلام و امامان معصوم ارادت داریم ،محبت داریم اما گاهی این محبت
لقلقه ی زبان شده،ادعا می کنیم خدا را دوست داریم اما خوب که دقیق می شویم
می بینیم خدا را در زندگی هایمان خیلی غریب گذاشته ایم،پای نفس و شیطان که به
وسط می آید اراده هایمان لنگ می شود،راستی باید همه ی وجودمان خدایی شود،هر
جا که باشیم ،باید خود را از سپاه شیطان دور کنیم. خدایا!دستمان را مثل همیشه تو بگیر.
اقتباسی از سخنان حجة الاسلام ماندگاری حفظه الله