با سلام و ادب به پیشنهاد سر کار خانم رشید نیا از اساتید خوب و پر تلاش

حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد یه پویشی راه انداخته شد به

نام پویش خدا با ماست. پویشی که کارش اینه عکس ها و متن های زیبا

و امیدوار کننده در باره مهربانی و محبت خدا رو تو گروه های مختلف و

شبکه های اجتماعی پخش کنه و هدف این بوده که آرامش خاطر رو مهمان

دل هایی کنه که این روزها شاید خدایی ناکرده کمی به خاطر این بیماری

ناشناخته کرونا و دیگر مشکلات دچار استرش شده اند.باور این که خدای

مهربان همه جا همراه بنده هاشه و اونا رو تنها نمی ذاره. باور به وجود

خدایی که همه چیز در ید قدرت اوست و میشه با او به نهایت آرامش

رسید.این لینگ کانال خدا با ماست…..

https://eitaa.com/ennallahamaana

“بسم رب النور”

“برخی میوه فروش‏ها را دیده ‏ای

که میوه ‏های ریز و گاه کم آب و لک‏دار خود را جلوی مغازه و در

دسترس همه قرار می‏ دهند

اما میوه ‏های درشت و آب‏دار و سالم را ته مغازه و توی صندوق

و ویژه آدم‏های خاص نگه‏داری می‏ کنند.

رحمت خداوند هم مثل میوه ‏ها دو گونه است

رحمتی که عمومی است و در دسترس همه.

رحمان و رحیم هر دو یعنی خداوندی که بر خوردار از رحمت است

ولی رحمن به ‏معنای برخورداری از رحمت عام که نثار عموم می‏ شود

و رحیم یعنی برخوردار از رحمت خاص که ویژه انسان‏های ویژه

(مومنان) است.”

حجت الاسلام رنجبر

پروردگارا ! رحمت خاصت را در این روز آغاز هفته و تمامی روزها

شامل حال همه مومنین و مومنان کن و دلشان را آرامشی ببخش بی انتها..

طلبه ها انگار این چند روزی که حوزه  به خاطر پیشگیری های لازم جهت

عدم ابتلا به  ویروس کرونا تعطیل شده یه جورایی دلتنگ حوزه شدند.

به ویژه این دلتنگی در بین طلبه هایی که از مقطع سیکل به حوزه

اومدن بیشتره. یاد سخن حاج خانم قیاسی مدیریت محترم حوزه علمیه

حضرت زینب سلام الله علیها افتادم می فرمودند:” ماهی تا وقتی تو آبه

همش داره دنبال خوشبختی می گرده، غافل از این که خوشبختی واقعی

همون لحظاتی ست که داره تو اب زندگی می کنه.”

گاهی وقتی دقیقا بین خوشبختی داری زندگی می کنی،اما بازم متوجه

نیستی و داری دنبال خوشبختی خیالی می گردی.خوشبخت واقعی وقتی

بود که صبحت رو با سلام به شهید گمنام اغاز می کردی و گام به حیاط

با صفای حوزه می گذاشتی..خوشبختی واقعی وقتی بود که کنار یه

عالمه دوست قال الصادق و قال الباقر علیهم السلام می آموختی…

خوشبختی واقعی حرفای خوب و قشنگ مدیر حوزه بود.تذکرات

مسولین فرهنگی و آموزش….حالا چند روزی سنگر علم و دانش

قراره تو خونه ها بر پا بشه .مهم اینه هر جا هستیم رسالت طلبگی مون

رو فراموش نکنیم، مطالعه درسی و غیر درسی رو فراموش نکنیم.

این روزا هم تموم میشه، خوش به حال کسی که بهترین بهره برداری

رو از وقتش داشته باشه.خداوندا ما را اگاه به وظایفمان قرار بده…..

نوشته:یادگاری حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد

وقتی انسان قدر شناس روح و جسمش شد انتخابی می کند به بزرگی ابدیت.

آن وقت انتخاب هایش چه زیبا می شود،آن وقت قدر دان تمام فرصت های

زندگیش می شود و می فهمد” اگر جوان درجوانی خود انتخابی به وسعت

ابدیت نکند به جوانی خود خیانت کرده است."خوش به حال بانو مجتهده

امین اصفهانی ها، خوش به حال عنوان بصری ها که نخواستند با از دست دادن

فرصت ها، غصه و ناراحتی سهمشان شود.خوش به حال آنان که در محضر مولایشان

نهایت تواضع را به خرج دادند و از خدای مهربان خواستند علم آموزی برایشان نوری

شود که تاریکی جهل را کنار بزنند و دستی را از سر هدایت گری بگیرند.خوش به حال

کسانی که فهمیدند باید خانه قلبشان جایگاه یاد خدای مهربان باشد و چه زیبا مرحوم

حاج مرشد چلویی رحمه الله علیه فرمودند:

همان طوری که می رانی تو هم راننده ای داری

همان طوری که می گردی تو گرداننده ای داری

همان طوری که می سازی تو هم سازنده ای داری

به دست هر مَلَک هر روز و شب پرونده ای داری

و چه زیبا گفت شیخ مرتضای زاهد رحمه الله علیه که:"من به این دلیل در این دنیا

غم و غصه ای ندارم که یک دوست و رفیقی دارم که هر چه نیاز داشتم برایم فراهم

کرده است…او خداست،خدا.."لحظه های زندگیتون پر از یاد خدای مهربون

یادگاری حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها یزد

زمان تند و سریع می گذرد.اسفند ماه هم از راه رسیده.

راستی در این شور و هیجان شهر در این شور و نشاطی

که در دل برای آمدن عید داری، کمی به آدم هایی که

وضع مالی خوبی هم ندارند باش. خانواده ای که

دلشان می خواهد برای فرزندشان همه وسایل آرامش

و اسباب راحتی را فراهم کنند، اما توان مالی ندارند.

دیوار مهربانی جای این نیست که _عده ای هر چند کم هستند_

وسایلی که دیگر مورد استفاده نیست روی آن قرار دهند و گاهی با

این کارشان چهره شهر را هم زشت کنند. و مگر نه این

طبق روایات  آن چه برای خودمان دوست داریم، باید برای

دیگران هم دوست داشته باشیم.

خدایا مهربانی هایمان را بیشتر از همیشه کن.یادگاری

دهه اول محرم امسال حجت الاسلام صادقي از قم به حوزه علميه حضرت زينب

كبري سلام الله عليها يزد تشريف آوردند.بحث هاي ايشون خيلي برام تازگي

داشت.تصميم گرفتم بخشي از سخنان ارزشمند ايشون رو در وبلاگم قرار دهم.

“برای تطهیر قلب باید دست از غفلت بر داشت، هیچ بی ادبی در محضر خداوند

نمی شود مگر بر اثر غفلت.

تا غفلت هست آلودگی هم هست ، پس اگر با حال غفلت زندگی رو سپری می کنی

قلبت آلوده است، برای نفی این غفلت لازم است انسان ذاکر باشد و متذکر خدا شود .

در حال سهو از خدا یاد نکن، هر نمازت غیر از نماز  ديگرت باشد، چشم ظاهر بین 

تکراری می بیند، اما هر نمازی ،هر عمل عبادی باید اثر جدیدی در انسان ایجاد کند.

وگرنه فقط از آتش جهنم نجاتت می دهد اما باعث رشدت نمی شود .

براي انجام عمل صالح، يك بسم الله از عمق وجودت بگو تا عمل بالا برود وگرنه

شیطان در آن نفوذ می کند و لذا آن نمازها در ما اثر نمی کند تا وقتی ساهی و

گیج هستیم، خود توجه روح عبادت است.

علامه سید محمد حسین تهرانی رو  خدا رحمت کنه ،مرد بزرگی بود غریب زندگی کرد.

آقا زاده ايشان می گفت ندیدم کسی را مثل پدرم که وقتی از ولی عصر ارواحنا فداه

یاد می شد،این قدر منقلب شود. همیشه و  نه فقط یک وقت.

یاد امام زمان ارواحنا فداه خود یاد خداست چون این حضرات اسماء خدایند.