به دنیا که آمد ، با قدومش بیت زهرا سلام الله علیها و امیر المومنین علیه السلام

پُر از شادی شد،او را لباسی سفید پوشاندند،پیامبر صلی الله علیه و آله به گوش

راست این نوزاد دوست داشتنی اذان و به گوش چپش اقامه گفتند، پیامبر او را

به قدری دوست داشت که می فرمودند:"مَن اَحَبَّ الحَسَن فَقَد اَحَبَّنی"؛هر کس

حسنم را دوست بدارد مرا دوست داشته،آن قدر کریم است ،که دو نوبت یا به

روایتی سه نوبت تمامی اموالش را با فقرا تقسیم کرد، در خانه ی امام حسن

مجتبی علیه السلام به روی همه ی فقرا و نیازمندان باز بود،روزی شخصی  به

نزد آن حضرت آمد و گفت دشمنی دارم که به پیر و جوان رحم نمی کند ،حضرت

از دشمنش پرسید، او گفت : فقرو پریشانی،امام به خادم خویش امر می کند که

آن چه مال نزدش موجود است بیاورد ،او پنج هزار درهم آورد و به امر امام به مرد

فقیر داد و امام حسن مجتبی علیه السلام با بخشندگی تمام آن مرد را قسم

می دهد که هر گاه این دشمن نزد تو آمد ،به سراغ ما بیا.

امروز میلاد امام همامی ست که به کریم اهل بیت معروف  است،امروز از او چیزی

طلب کنیم ،که سعادت دنیا و آخرتمان را به دنبال داشته باشد،امروز از او بخواهیم.

فضائل اخلاقی از جمله بخشش در قلب هایمان برای همیشه سکنی گزیند.

اقتباسی از کتاب چهارده مشعل هدایت،سید محمد حسینی قمی،قم:انتشارات بنی

زهراء1389صص207_206