” حال پای کلام امام صادق ^{علیه السلام} زانو می زنیم تا شاخصه های

معرفت امام را طبق روایت آن حضرت بیان کنیم.

امام می فرمایند:"نوه من درسرزمین خراسان در شهری به نام طوس کشته

شود هر که با معرفت به حق، او وی را زیارت کند روز قیامت دستش را بگیرم

 و به بهشت برم . اگر چه اهل گناهان کبیره باشد."اینجا امام ، ملاک را

معرفت معرفی نموده است اما نه هر معرفتی! در ذهن راوی این سوال ایجاد

می شود : عرض کردم شاختن حق او چیست ؟ حضرت مختصات یک معرفت

حقیقی را بیان می فرمایند: “بداند که او امام مفترض الطاعه و غریب و شهید

است. هرکه عارف به حقش او را زیارت کند خداوند به او اجر هفتاد شهیدی که

برابر رسول خدا از روی حقیقت شهید شده اند بدهد.”

     براساس روایت فوق شاخصه های معرفت امام در چهار محور قرار دارد :

1-معرفت به مقام امام

     اولین قدم در معرفت امام درک حقیقت امامت و مقام شامخ ایشان در

عالم هستی است  امام صادق ^{عليه السلام} فرمودند:"چون روز قیامت شود هر

دسته از مردم به نام امامشان خوانده می شوند امامی که در عصر آن امام مرده اند

اگر نام امام خود را بدانند و او را به امامت شناخته باشند نامه عملشان به دست

راستشان داده می شود.”

                                  رشته ای بر گردنم افکنده دوست

می کشد هر جا که خاطرخواه اوست                                  

                                           رشته بر گردن نه از بی مهری است

رشته عشق است و بر گردن نکوست                                     

2- معرفت به وجوب اطاعت از امام

شاخصه بعدی معرفت امام این است که بداند اطاعت از امام واجب و ضروری

است. . هركســى ما را شناخت او مؤمن است وهر كسى ما را منكر

گردد كافر است و هر كسى نه معرفت به ما داشت ونه منكر ما شد او در

حال گمراهى به سر مى برد تا آن زمان كه به سوى هدايت برگردد و اگر به همان

حالت گرفتار مرگ شــود خداوند هر گونه بخواهد با او رفتارمی كند

3- معرفت به شهید بودن امام

     خداوند متعال می فرماید.

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند!

بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.” (آل عمران / 169 ).

     یکی از لوازم شهادت ،حیات و آثار آن است. بنابراین علیرغم عدم وجود نشانه های

ظاهری حیات و اطلاق مرگ بیولوژیکی،شهید زنده است.کاربرد این معنا تمامی

محدودیت های مرگ را از امام سلب می کند، هم در مقام استجابت دعا و هم

در مقام شاهد بودن ایشان

4-معرفت به غریب بودن امام

     امام حسین ^{علیه السلام} در راه کربلا  سراغ افراد می رفت و یکی یکی از آن ها

طلب یاری می کرد ولی از آقا فرارمی کردند تا مبادا با حضرت روبرو شوند بله ! اگر آدم

معرفتش را بالا نبرد کارش به اینجا می رسد که از امامش فرار کند تا مبادا مجبور شود

کاری برایش بکند

[و لذا]یکی از جاهایی که می شود معرفتمان را بالا ببریم و سوار بر کشتی

حسین شد، همین هیات ها و مجالس روضه است.”

 سخنراني خانم راضيه شايان از طلاب خوب مدرسه علميه حضرت زينب ^{سلام الله عليها} يزد